يأجوج و مأجوج

در دو سوره قرآن مجيد، از يأجوج و مأجوج سخن به ميان آمده است: يکي در آيات 92 تا 98 سوره «کهف» و ديگر در آيه 96 سوره «انبياء». آيات قرآن به خوبي گواهي مي دهد که اين دو نام، متعلق به دو قبيله وحشي خونخوار بوده است که مزاحمت شديدي براي ساکنان اطراف مرکز سکونت خود داشتند.امّا ارتباط اينها با «مهدويت» از رواياتي به دست مي آيد که از آنها به عنوان يکي از «اشراط الساعة» ياد شده است.البته برخي درباره اينکه حقيقت وجودي آنها چگونه است، خواسته اند با استفاده از روايات در انسان بودن آنها ترديد کنند! از ديدگاه اينان برخي روايات آنها را از بني آدم ندانسته اند.در رواياتي چند پراکنده شدن يأجوج و مأجوج بر روي زمين، در کنار خروج دجّال و نزول حضرت عيسي عليه السلام ذکر شده است.بنابراين مي توان اين احتمال را مطرح کرد که اين رخداد در عصر ظهور حضرت مهدي عليه السلام و يا در آستانه قيامت رخ خواهد داد.همچنين ممکن است گفته شود: مقصود از پراکنده شدن يأجوج و مأجوج، افراد شرور با ويژگي خاصّ نيست؛ بلکه مي تواند اين حقيقت در هر گروهي باشد که در مقابل حق در آخِرُالزّمان مي ايستند و اقدام به شرارت مي کنند.

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: